PORADY PRAWNE: Policja zatrzymała mnie z marihuaną

Kontynuujemy cykl porad prawnych. Oto sytuacja z życia wzięta.

Zostałem zatrzymany przez policję do kontroli drogowej. Podczas zatrzymania, policjanci znaleźli w mojej kieszeni 0,27 grama marihuany. Chciałem podkreślić, że była to sytuacja jednorazowa, narkotyki dostałem od kolegi żeby „spróbować”. Co może mi grozić?

Zagrożenie karne

W związku z ujawnieniem w trakcie zatrzymania środków narkotycznych w postaci marihuany, najprawdopodobniej, jeżeli to jeszcze nie nastąpiło, zostanie panu postawiony zarzut z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Według tego przepisu: kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Czyn zabroniony opisany w tym przepisie swoim zakresem obejmuje nie tylko posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych przez dealerów, ale również posiadanie konsumenckie (nieznacznej ilości i na własny użytek). Aby mówić o uznaniu określonego przypadku za wypadek mniejszej wagi decyduje całościowa ocena jego społecznej szkodliwości, jako zmniejszonej do stopnia uzasadniającego wymierzenie kary według skali zagrożenia ustawowego przewidzianego w przepisie wyodrębniającym wypadek mniejszej wagi (postanowienie SN z 25.9.2002 r., II KKN 79/00, niepubl.). Pamiętać również należy, iż według kodeksu karnego,- przestępstwem jest czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w dacie jego popełnienia, określającą jego znamiona. Czyn ten musi być również zawiniony i społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy. Przestępstwo z art. 62 ust. zachodzi zatem wtedy, gdy popełniony czyn zabroniony jest społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy. Jeżeli społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, nie stanowi on przestępstwa.

Możliwość wystąpienia o umorzenie postępowania

Jednakże możliwość umorzenia postępowania z powodu jego znikomej społecznej szkodliwości jest celem bardzo trudnym do osiągnięcia. Z reguły organy prowadzące postępowanie decydują się na takie kroki jedynie w sprawach naprawdę błahych, gdzie nawet najniższa reakcja karna na dany czyn będzie reakcją nieadekwatną. Z praktyki zaobserwować można, że do takich nie należą sprawy o posiadanie środków odurzających. Jednocześnie, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje możliwość umorzenia postępowania na innej podstawie wskazanej w jej treści. W opisanej sprawie zalecałbym podjęcie starań o wydanie orzeczenia opisanego w art. 62a tejże ustawy. Zgodnie z tym przepisem: jeżeli przedmiotem czynu, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości.