Eseistyczne spojrzenie Łukasza Oliwkowskiego na miasto

We wrześniu na rynku wydawniczym ukazała się książka Łukasza Oliwkowskiego pt. "Obroty miasta. Felietony i eseje o Inowrocławiu”. Jest ona nietuzinkową opowieścią o Inowrocławiu, która może inspirować do odkrycia miasta na nowo.

Łukasz Oliwkowski jest rodowitym inowrocławianinem. Doktor nauk humanistycznych, który obecnie jest polonistą w III Liceum Ogólnokształcącym im. Królowej Jadwigi w Inowrocławiu. Autor esejów i felietonów o solnym grodzie został w tym roku laureatem stypendium artystycznego prezydenta Inowrocławia. Dzięki tym środkom pieniężnym zostało dofinansowane wydanie książki. W publikacji tej można poznać różne postaci oraz zakątki miasta zarówno z zamierzchłych, jak i współczesnych czasów. Opisane w czterech, a nawet pięciu porach roku.

Autor zapytany dlaczego wybrał właśnie esej, odpowiedział:

- Chciałem zainspirować do poznania miasta w zupełnie inny sposób. Esej ukazuje coś w sposób nierozstrzygający, nie ma tu oceny czy twierdzenia historycznego. To rodzaj opowieści o faktach, co jest ważną sprawą dla tożsamości narodowej. Nie jest pisany chronologicznie i linearnie, ale poparty pewnymi faktami. Ważne jest tu zrozumienie metafory. Bez pewnej wiedzy w odbiorze może nie być zrozumiały.

Łukasz Oliwkowski podkreśla, ze zbiór esejów nie może być monografią, a tematy są niewyczerpalne. Trudno też odróżnić, gdzie jest esej i felieton. Przyznał też, że po napisaniu książki czuje pewien niedosyt. W książce postawił na miasto. Zaznacza, że w XXI wieku znów staje się ono bohaterem literackim. W „Obrotach miasta. Felietonach i esejach o Inowrocławiu” pokazuje miasto od kuchni.
 

- Podczas jednej z konferencji w Toruniu dowiedziałem się, że profesor Czapliński bada miasto właśnie od strony zaplecza. Zapamiętałem też słowa profesora Burzyńskiego. Aby poznać miasto nie należy iść główną ulicą, a z tyłu – tłumaczy.

Łączy w sobie walory literackie, jak i popularnonaukowe, a czasem wręcz filozoficzne spojrzenie. Eseje i felietony o Inowrocławiu mają też swojego poetyckiego patrona. Jest nim Miron Białoszewski – poeta, który był gościem uzdrowiska w 1975 roku na oddziale kardiologicznym w sanatorium przy ul. Wilkońskiego. Wiele cytatów z jego utworów znajdujemy w książce Łukasza Oliwkowskiego. Jednak dla Białoszewskiego mistycznym przełomem w życiu było wydanie tomu prozatorskiego pt „ Zawał” z serii utwory wybrane. To w nim właśnie znajduje się tekst pt. „Inowrocław”.

- To co widzimy nie jest prawdą. Ciekawe jest tu spojrzenie człowieka, który widzi miasto, ludzi po raz pierwszy. Tworzy mapę w swoim umyśle, poznaje detale i szczegóły miejsca, w którym się znajduje. Opisuje Inowrocław zamierzonym chaosem poetyckim, ale tworzy wizję miasta. Jest w niej poczucie geometrii – wyjaśnia.

Łukasz Oliwkowski powiedział też kilka słów o uporządkowaniu rzeczywistości wewnątrz siebie. To też pozwala na inne spojrzenie na przestrzeń, w której żyjemy.

- Uporządkowanie to następuje po 37 roku życia. W danym miejscu jest się nieprzypadkowo, a historia staje się mitem. Człowiek analizuje w jakiś sposób sam siebie, a w stylu życia pojawia się trend tzw. slow life – mówi.

W odniesieniu do miasta polega to na zatrzymaniu się na chwilę, by zastanowić się nad daną ulicą. W ciekawy sposób można połączyć własny puls z pulsem miasta. Przykładowo jadąc rowerem można zobaczyć więcej niż jadąc samochodem. Jest to swoistego rodzaju rozszerzenie percepcji w głąb.

Publikacja "Obroty miasta. Felietony i eseje o Inowrocławiu” nie jest typowym przewodnikiem, ale wypełnia regionalną lukę wydawniczą. Zawarte w niej nietuzinkowe refleksje zaintrygują nie tylko inowrocławianina czy mieszkańca Kujaw. Książka zaintryguje każdego, komu bliska jest idea miasta. Jak zauważa autor słowo ma pewną wartość. W wydaniu nie ma zbyt wielu obrazów, a przewodniki są zwykle naszpikowane nimi. Ta ograniczona ilość fotografii czy rysunków w publikacji Łukasza Oliwkowskiego ma na celu pobudzenie wyobraźni. Warto na chwilę zatrzymać się w ferworze dnia codziennego i spojrzeć na swoje miasto z zupełnie innej perspektywy. Po prostu zwolnić tempo.

[ZT]13358[/ZT]