W 73. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego na kamienicy przy ul. Solankowej 8 w Inowrocławiu odsłonięto tablicę upamiętniającą Andrzeja Szwajkerta. "Jędruś", bo taki pseudonim nosił jeden z najmłodszych powstańców, urodził się i mieszkał w tym właśnie budynku.

Napis na ufundowanej przez miasto tablicy głosi:

"W tym domu urodził się 10 października 1933 roku i mieszkał do jesieni 1939 roku Andrzej Stanisław Szwajkert znany pod zdrobniałym imieniem „Jędruś”. Należał do harcerzy „Zawiszaków”, najmłodszego pionu Szarych Szeregów. W powstaniu warszawskim zaangażowany do kolportażu prasy, przenoszenia poczty polskiej i pomocy w punkcie sanitarnym. Zginął 29 września 1944 roku, śmiertelnie ranny od pocisku czołgowego podczas niemieckiego ostrzału Żoliborza. „Jędruś”, jeden z najmłodszych powstańców warszawskich, spoczywa w kwaterze batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Jego postać jest inspiracją do pracy harcerskiej i przykładem wychowania młodych pokoleń Polaków w duchu patriotyzmu."

[ZT]6484[/ZT]

Andrzej Stanisław Jan Szwajkert urodził się 10 października 1933 r. w Inowrocławiu jako syn Alfreda Waldemara, Powstańca Wielkopolskiego, adwokata, po wojnie prezesa Miejskiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego w Inowrocławiu i Aleksandry z d. Janowskiej, nauczycielki, a w latach 30-tych ubiegłego wieku naczelniczki żeńskiego oddziału Towarzystwa Gminnego „Sokół” w Inowrocławiu.

Do jesieni 1939 r. wraz z rodzicami i starszym o rok bratem zamieszkiwał w Inowrocławiu przy ulicy Solankowej nr 69 / obecnie nr 8 /. Za ojcem, który wcześniej wyjechał do Warszawy, bo miał być aresztowany wraz z innymi wytypowanymi reprezentantami inteligencji inowrocławskiej, udał się z matką i bratem do Stolicy. Cała rodzina zamieszkała początkowo na Dolnym Mokotowie, a od 1941 r. na Żoliborzu przy ulicy Mickiewicza 20. Jego rodzice związali się z konspiracją w Związku Walki Zbrojnej AK, a on sam został członkiem najmłodszego zgrupowania Szarych Szeregów – „Zawiszaków”, przygotowujących się do wojskowej służby pomocniczej przyjmując pseudonim „Jędruś”.

Do jego głównych zadań w Powstaniu Warszawskim należała: pomoc rannym w służbie sanitarnej, obserwacja ruchu wojsk na zajętym przez Niemców Dworcu Gdańskim, pomoc w budowie barykad i roznoszenie poczty kurierskiej.

Zginął tragicznie w dniu 29 września 1944 r. z ran odniesionych w wyniku ostatecznego szturmu wojsk niemieckich na barykadę opodal miejsca zamieszkania śmiertelnie ranny odłamkami pocisku wystrzelonego przez czołg. Zmarł niesiony przez ojca w czasie zarządzonej przez Niemców ewakuacji.

Andrzej Szwajkert spoczywa na Cmentarzu Komunalnym, dawnym wojskowym na Powązkach w kwaterze żołnierzy batalionu „Zośka” na skraju rzędu nr A - 20. Na powstałym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego na inskrypcji w kolumnie 65, pozycja 59 możemy odczytać słowa: „Andrzej SZWAJKERT, sanitariusz, ps. „JĘDRUŚ”