Andrzej Stanisław Jan Szwajkert urodził się 10 października 1933 r. w Inowrocławiu jako syn Alfreda Waldemara, Powstańca Wielkopolskiego, adwokata, po wojnie prezesa Miejskiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego w Inowrocławiu i Aleksandry z d. Janowskiej, nauczycielki, a w latach 30-tych ubiegłego wieku naczelniczki żeńskiego oddziału Towarzystwa Gminnego „Sokół” w Inowrocławiu.
Do jesieni 1939 r. wraz z rodzicami i starszym o rok bratem zamieszkiwał w Inowrocławiu przy ulicy Solankowej nr 69 - obecnie nr 8. Za ojcem, który wcześniej wyjechał do Warszawy, bo miał być aresztowany wraz z innymi wytypowanymi reprezentantami inteligencji inowrocławskiej, udał się z matką i bratem do Stolicy. Cała rodzina zamieszkała początkowo na Dolnym Mokotowie, a od 1941 r. na Żoliborzu przy ulicy Mickiewicza 20. Jego rodzice związali się z konspiracją w Związku Walki Zbrojnej AK, a on sam został członkiem najmłodszego zgrupowania Szarych Szeregów – „Zawiszaków”, przygotowujących się do wojskowej służby pomocniczej przyjmując pseudonim „Jędruś”.
[ZT]6505[/ZT]
Do jego głównych zadań w Powstaniu Warszawskim należała: pomoc rannym w służbie sanitarnej, obserwacja ruchu wojsk na zajętym przez Niemców Dworcu Gdańskim, pomoc w budowie barykad i roznoszenie poczty kurierskiej.
Zginął tragicznie w dniu 29 września 1944 r. z ran odniesionych w wyniku ostatecznego szturmu wojsk niemieckich na barykadę opodal miejsca zamieszkania śmiertelnie ranny odłamkami pocisku wystrzelonego przez czołg. Zmarł niesiony przez ojca w czasie zarządzonej przez Niemców ewakuacji.
Andrzej Szwajkert spoczywa na Cmentarzu Komunalnym, dawnym wojskowym na Powązkach w kwaterze żołnierzy batalionu „Zośka” na skraju rzędu nr A - 20. Na powstałym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego na inskrypcji w kolumnie 65, pozycja 59 możemy odczytać słowa: „Andrzej SZWAJKERT, sanitariusz, ps. „JĘDRUŚ”
Mirosław Amonowicz kontakt@mediakurier.pl
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz