Można powiedzieć, że w latach siedemdziesiątych tenis inowrocławski istniał i rozwijał się dzięki ofiarnej pracy instruktora Jerzego Gumuły. Wychowany na kortach solankowych, stale jeszcze najlepszy wśród inowrocławskich seniorów, mimo że szczyt kariery zawodniczej miał już poza sobą, wychowywał równocześnie całe pokolenia młodych tenisistów.
W tym czasie w Goplanii udzielali się również: H. Cerecki, A. Gumuła, państwo Misztalowie, K. Jarosz, M. Banza, L. Ustasiak, W. Folleher, J. Jarosz, El. Kruczkowski. Pozyskano wsparcie firm: PBR-ol. i Huty Szkła „Irena", ta ostatnia od roku 1977 objęła sekcję tenisa patronatem.
Od 1977 r. organizowane są turnieje juniorów, w których biorą udział zawodnicy z klubów sportowych z całej Polski. W turniejach tych zawodnicy „GOPLANII" zdobywali czołowe miejsca w konkurencji drużynowej: w 1973 r. III miejsce oraz w latach 1975, 1977 i 1980 r. IV miejsca. Każdego roku juniorzy „GOPLANII" biorą udziałw 8-10 podobnych turniejach ogólnopolskich. W ogólnej klasyfikacji tych turniejów najwyżej notowani byli : J. Soroka, R. Stryjski, J. Misztal,M. Rogalska, B. Gumuła, W. Kowalski.
W 1974 r. stworzono sekcję młodzików, do której zgłosiło się 30 osób. Spośród nich wyróżnili się: K. Waśniewski, W. Kowalski, M. Łuczak, J. Misztal, B. Gumuła. W grupie wiekowej do lat 13 zawodnicy zdobyli w 1979 r, tytuł drużynowego mistrza okręgu. Indywidualnie B. Gumuła zajęłaI miejsce, a W. Kowalski – II. Natomiast J. Misztal została sklasyfikowana na V miejscu w Polscei zaliczona do Kadry Narodowej. Ponadto zawodnicy ci w latach 1975-1980 zdobywali tytuły mistrzów okręgu tak drużynowo jaki indywidualnie.
W 1975 r. powołano nowy zarząd sekcji tenisa, w którego skład weszli: J. Jarosz – wiceprezes klubu do spraw tenisa, Wł. Folleher – kierownik, M. Piechowiak – sekretarz, Wł. Ruciński – skarbnik oraz członkowie: El. Kruczkowski, W. Skrzetuski, K. Piasecki, E. Turostowski, B. Łuczak.
Juniorzy „Goplanii" w latach 1972, 1973, 1976 a 1980 zdobywali tytuły drużynowego mistrza okręgu, natomiast w pozostałych latach wicemistrza. W 1980 r. do udziału w finale Mistrzostw Polska juniorów „Goplanii" zabrakło zwycięstwa z AZS Warszawa, z którą to drużyną przegrała 4:5. Poza tym juniorzy dwukrotnie w 1977 i 1980 r. zdobywali drużynowe mistrzostwa Polski Federacji „Kolejarz".
Od 1977 r. sekcja tenisowa „Goplanii" organizuje również coroczne turnieje oldbojów. Odbywają się wtedy spotkania tenisistów, którzy już nie uprawiają czynnie sportu. I chociaż na owe turnieje przyjeżdżają ludzie w różnym wieku (od 35 do 70 lat) to walki o każdą piłkę są bardzo zacięte, jest dużo radości i wspomnień, a co najważniejsze, stanowią one dobrą reklamę tenisa skierowana do wszystkich kategorii wiekowych.
Do tradycji należą też turnieje o Puchar Uzdrowiska i Kujaw oraz z okazji Święta 1 Maja.
Takimi sukcesami jak młodzików czy juniorów nie mogą poszczycić się seniorzy „GOPLANII". Chociaż i oni w latach 1976 i 1978 zdobywali mistrzostwo okręgu, to jednak w rozgrywkacho wejście do II ligi walczyli zawsze bez większego powodzenia. Do wyróżniających się zawodniczek i zawodników w tym okresie należeli: H. Wudczak, K. Rogalska, G. Dłoniak,M. Szymańska, J. i T. Kwiatkowscy, J. Gumuła – trener wszystkich drużyn. Nie jest to zbyt liczne grono, musiały więc być zawsze kłopoty ze skompletowaniem składu drużyny. Tym bardziej, że wielu młodych po złożeniu egzaminu dojrzałości podejmowało studia i w innych miastach zasilało zespoły tenisowe. Zbyt wielu jednak kończy już w tym czasie karierę wyczynową.
Natomiast lista młodzików i juniorów „GOPLANII" była zawsze dość długa, a do najbardziej wyróżniających się w interesującym nas okresie należeli: J. Misztal, M. Rogalska, B. Gumuła,A. Dombek, B. Marciniak, M. Łuczak, J. Soroka, R. Stryjski, T. Książkiewicz, K. Waśniewski, B. Baranowski, W. Kowalski, P. Wesołowski, M. Waśniewski, K. Kaliński i inni.
Sezon tenisowy w tamtych czasach praktycznie (jeżeli chodzi o małe miasta) kończył się z rozpoczęciem zimy i rozpoczynał wiosną. Nie było specjalnych obiektów, jak dzisiaj, do gry w hali. Pomimo to tenisiści „Goplanii" trenowali na obiektach zastępczych (nawierzchnia dorwania - parkiet) np. na sali gimnastycznej I LO im. J. Kasprowicza, sali Liceum Medycznego, halach sportowych inowrocławskich jednostek wojskowych. Owocem tej pracy były tytuły mistrzowskie zdobyte w styczniu 1981 r. na Halowym Turnieju Okręgu Bydgoskiego B. Gumuły i W. Kowalskiego oraz wicemistrzowski M. Łuczaka.
W tym miejscu należy wspomnieć o największej tenisowej indywidualności Inowrocławia i Polski tamtych czasów – Wojciechowi Kowalskiemu.
Urodził się 10 października 1967 r. w Inowrocławiu, w rodzinie kolejarskiej. W 1982 r. ukończył Szkołę Podstawową nr 14, a w 1987 r. I Liceum Ogólnokształcące im. J. Kasprowicza.
Budynek mieszkalny, w którym przyszedł na świat i wychowywał się zlokalizowany jest przy ul. Magazynowej i leży w odległości 100 m od kortów „GOPLANII".
Z tego samego „fyrtla1 – Magazynowa” pochodziło wielu znanych inowrocławskich tenisistów, co samo w sobie zakrawa na ewenement w skali Polski, m.in.: bracia Cereccy, trzech braci Jaźwierskich, bracia Michałowiczowie, J. Rogoziński, W. Lewandowski, bracia Chełkowscy, B. Szczepański, I. Szczepańska, K. Rogalska W. Majewski, bracia Kwiatkowscy, tak więc siłą rzeczy Wojtek „skazany” był na tenisową ścieżkę. Na „cegle” stanął w wieku 6 lat gdy zaczął zgłębiać tajniki białego sportu. Do pierwszych poważniejszych zawodów przystąpiłw 1982 r. w Warszawie. Zajął w nich 9 miejsce na 20 startujących zawodników. W pobitym polu pozostawił wówczas kilku starszych, bardziej doświadczonych tenisistów. Odtąd już praktycznie każdy kolejny rok przynosił mu coraz większe sukcesy.
Poniżej najważniejsze sukcesy Wojtka.
Rok 1983
Rok 1984
Rok 1985
Rok 1986
Rok 1987
Rok 1988
Rok 1989
Rok 1990
Początek lat 90-tych to okres przemian ustrojowych i gospodarczych w kraju. Wiele klubów zaczęło borykać się z problemami natury finansowej. Ciężka sytuacja finansowa Goplanii oraz różnice zdań między działaczami sekcji doprowadziły do powstania w mieście drugiej sekcji tenisa ziemnego.
Powstało Inowrocławskie Towarzystwo Tenisowe z siedzibą w pod inowrocławskich Tupadłach. Początkowo prężnie działająca sekcja szybko jednak zakończyła swą sportową działalność. Zawodnicy i trenerzy powrócili na korty w Solankach.
Do największych osiągnięć tej dekady zaliczyć należy drużynowe osiągnięcia dziewcząt w kategoriach skrzatów i młodziczek oraz II miejsce chłopców podczas Drużynowych Mistrzostw Polski Juniorów w 1997 roku. Tomasz Wawrzyniak w tym samym roku 4 krotnie stawał na podium Mistrzostw Polski. Do najwybitniejszych tenisistów tego okresu zaliczyć należy: Tomasza Wawrzyniaka, Sylwię Rynarzewską oraz Łukasza Pelowskiego, Mirka Mazurka, Michała Szome, Krzysztofa Kwiatkowskiego, Karolinę Wilińską i Magdę Gotowicz.
Pisząc o tenisie Inowrocławskim tego okresu wspomnieć należy również o osiągnięciach tenisistów amatorów. Wielu z nich grając w różnego rodzaju turniejachi mistrzostwach Polski amatorów osiągało wspaniałe sukcesy. Do najbardziej utytułowanych należą Zbigniew Cieślak wśród lekarzy, Tadeusz Kwiatkowski wśród Policjantów, Marek Klement wśród cukierników i Ryszard Stryjski wśród grających żołnierzy.
Tekst Hubert Szczepański na podstawie:
L. Dombek, HISTORIA 60-LECIA KKS GOPLANIA INOWROCŁAW, Bydgoszcz: POMORZE 1984.
ZARYS HISTORII TENISA W OKRĘGU BYDGOSKIM. MATERIAŁ PRZYGOTOWANY Z OKAZJI 50-LECIA PZT, Biuletyn PZT nr 5-6, 1971.
HISTORIA TENISA W REGIONIE KUJAWSKO-POMORSKIM, prof. dr. hab. W. Jastrzębski (red.), Bydgoszcz: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej Oddział w Bydgoszczy, 1993.
Kronika klubu „GOPLANIA”.
Strona internetowa PZT - Historia Polskiego Tenisa.
Fotografie:
L. Dombek, HISTORIA 60-LECIA KKS GOPLANIA INOWROCŁAW, Bydgoszcz: POMORZE 1984.
ITT GOPLANIA.
Zasoby prywatne.
1 podwórko, okolica, dzielnica
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz