Najbardziej znany inowrocławski zabytek jest remontowany

• W Inowrocławiu trwają prace remontowe przy najcenniejszym w mieście zabytku.
• Chodzi o Bazylikę Mniejszą Imienia Najświętszej Maryi Panny.
• Kościół funkcjonujący w lokalnym obiegu jako tzw. Ruina, będzie miał nowe pokrycie dachu.
• Pieniądze na to pochodzą z rządowego programu odbudowy zabytków.

#DobrzeWiedzieć

Kościół pod wezwaniem Imienia Najświętszej Maryi Panny jest najstarszym i najcenniejszym zabytkiem inowrocławskiej architektury. Zbudowana z ciosanych granitów świątynia, od wschodu zamknięta półkolistą absydą, od zachodu kamienno – ceglanym, dwuwieżowym masywem, usytuowana jest na morenowym wzniesienie, zbudowanym z glin zwałowych.

Prawdopodobnym fundatorem kościoła był książę Leszek (1173 – 1186), stąd też przypuszczać można, iż budowę świątyni zaczęto przed rokiem 1186. Być może około przełomu XII i XIII stulecia gotowy był pierwszy etap budowy, wzniesienie granitów prezbiterium, nawa i przyziemie masywu zachodniego. Ceglane wieże ukończono stawiać zapewne około przełomu lat 20-tych i 30-tych XIII w. Budowę kontynuowali więc kolejni władcy Inowrocławia, współfundatorzy świątyni – Konrad, Bolesław, Mieszko Stary i znów Konrad, i być może jeszcze jego syn Kazimierz.

W momencie obejmowania dzielnicy kujawskiej przez księcia Kazimierza ok. 1231 r. kościół p.w. Imienia NMP (zapewne jeszcze nieukończony) był jedyną świątynią murowaną na tym obszarze. Kościół oddano na potrzeby kultu przed 6 października 1233 r., albowiem w tym dniu odbył się synod diecezjalny zwołany przez biskupa Michała dla duchowieństwa kujawskiego. Fakt ten potwierdza znaczenie świątyni i parafii oraz rangę duchownych obsługujących zapewne kancelarię książęcą.

Pomimo przybycia w 1238 r. franciszkanów sprowadzonych przez księcia Kazimierza z Wrocławia i przesunięcia centrum stolicy księstwa na południowy- zachód od romańskiego kościoła, gdzie książę lokował miasto oraz wzniósł klasztor i zamek, kościół parafialny p.w. Imienia NMP objęty został opieką władcy Kujaw. Zapewne także księżna Konstancja, żona Kazimierza Konradowica księcia kujawskiego, córka Henryka Pobożnego i wnuczka św. Jadwigi Śląskiej miała pod swą opieką zarówno wznoszony klasztor franciszkanów, jak i monumentalną świątynie parafialną p.w. Imienia NMP.

[CGK]4772[/CGK]

[ZT]42561[/ZT]